Winterkou Winterkou menigeen moeter niet aandenken de rillingen lopen over het lijf als men vanuit een warm bed de kleding aan moet trekken. Als de koude buitenluchtjou jouw adem beneemt, als sneeuwvlokken mini ijsbergen vormen in het haar. Jouw adem zich toont en de vingers verkleumen. Winterkou Ik hou ervan als de sneeuwvlokken de lucht betoveren en een sneeuwtapijt alles maagdelijk wit maakt. Als waterloopjes bevriezen en ijs ontstaat. Dan klopt mijn hart wat sneller en winterkoude wordt wat minder erg. De sleeën uit de schuur, de schaatsen uit het vet je zoekt een bevroren plas een meertje of een ijsbaan. Je schaatst je warm neemt koek en sopie en deelt het met een ander. Winterkou, op het ijs brengt mensen bij elkaar kou wordt even verdreven en liefdes ontstaan want gedeelde winterkou maakt warm als je tegen elkaar aankruipt, op een bankje, in een hoekje van die ijsbaan waar 4 koude lippen elkaar vinden en lichaamswarmte delen. Dat is winterkou, en IK HOU VAN JOU.